تسلیحات

به دلیل نوع ماموریت هواپیمای میراژ IV ، به صورت استاندارد بر روی آن هیچ توپی نصب نشده است.این جنگنده می تواند بمب های اتمی تاکتیکی AN-11 و AN-22 با قدرت 60 کیلوتن و بمب های سقوط آزاد 250 ، 500 ، 1000 و 2000 پوندی را حمل و پرتاب کند.همچنین توانایی نصب راکت های هوا به زمین غیر هدایت شونده در کالیبر و انواع مختلف نیز وجود دارد.با این وجود ، به دلیل نقش در نظر گرفته شده برای این هواپیما ، کمتر با ترکیب متعارف دیده می شد.بعدها توانایی شلیک یک تیر موشک هوا به زمین میان برد ASMP با کلاهک هسته ای که در مقر میانی بدنه نصب می شد ، به توانایی های این جنگنده اضافه شد.

 ___________________________________________________________________

                     
یک فروند Mirage IVP مسلح به موشک ASMP

___________________________________________________________________

میراژ 4 در نقش هواپیمای شناسایی

 از سال 1972 ، 12 فروند هواپیمای Mirage IV توانایی حمل و استفاده از غلاف شناسایی (عکس برداری) CT-52 را پیدا کردند.این غلاف که از 3 یا چهار دوربین تشکیل شده توانایی عکس برداری در ارتفاع پست یا بالا را داشته و برخلاف غلاف های امروزی ، عکس های آن از نوع " مرطوب " است.

صادرات

در سال 1963 ، دولت استرالیا به دنبال جایگزینی برای بمب افکن انگلیسی " کانبرا " و خرید هواپیمای جدید برای نیروی هوایی سلطنتی بود.البته خرید هواپیمای بمب افکن توپولوف Tu-16 از سوی اندونزی که به موشک های هوا به سطح مجهز بودند ، نقشی اساسی در این تصمیم داشت.شرکت داسو ، یک نسخه از هواپیمای Mirage IVA را که به موتورهای رولزرویس آوون مجهز بودند به نیروی هوایی استرالیا پیشنهاد کرد.فردیک شرگر ، مارشال نیروی هوایی استرالیا ، از این پیشنهاد استقبال کرده و میراژ IV را یک " هواپیمای اثبات شده " در قیاس با هواپیمای در حال توسعه BAC TSR-2 می دانست.در واقع نیروی هوایی استرالیا لیستی از 5 نامزد خرید تهیه کرده بود که در این لیست میراژ IV در رده نخست قرار داشت.بعد ها بنا به دلایلی هواپیمای F-111C ساخت جنرال دینامیک انتخاب شد.

 ___________________________________________________________________

یک فروند F-111F در حال پرتاب بمب های Mk 82

___________________________________________________________________

در آوریل 1965 ، بریتانیا برنامه هواپیمای شناسایی ضربتی BAC TSR-2 را لغو کرد.در پاسخ ، شرکت داسو و شرکت هواپیمایی بریتانیا (BAC) نمونه ای بهبود یافته از میراژ IV را پیشنهاد دادند.این نمونه که IVS لقب گرفته بود از دو موتور توربوفن نیرومند تر روزلرویس اسپی با تراست 41,700 پوند استفاده می کرد و دارای بدنه ای متفاوت و بزرگتر بود.اگرچه این نمونه به وسیله شرکت داسو طراحی شده بود ولی قرار بر آن بود که شرکت هواپیمایی بریتانیا با استفاده از کیت های فرستاده شده بخش جلو و عقب بدنه را مونتاژ کند و دیگر اجزا شامل بال ، بخش میانه بدنه و دم نیز در تاسیسات داسو در فرانسه ساخته شود.طی برآوردی که از هزینه تولید این نمونه صورت گرفته بود ، در صورتی  50 فروند هواپیما تولید شود ، قیمت هر فروند 2,321 میلیون پوند خواهد بود و به ازای هر 100 فروند 2,067 پوند که کمتر از جنگنده F-111K بود.با این وجود ، دولت و مجلس بریتانیا با استدلال هایی همچون " کلاس خاص جنگنده F-111K " یا بی اهمیت بودن " توانایی برخاست از باندهای کوتاه در بمب افکن های راهبردی " از قبول طرح این دو شرکت سر باز زدند.اما این دو شرکت همچنان امیدوار بودند که بتوانند این نمونه را به نیروی هوایی فرانسه ، هند ، اسرائیل و دیگر کشورها بفروشند ولی با رد این نمونه از سوی بریتانیا ، این امید نیز تبدیل به نا امیدی شد.

تاریخچه خدمتی

 در فوریه 1964 ، تحویل بمب افکن های Mirage IV به نیروی هوایی فرانسه آغاز شد.در 1 اکتبر همان سال ، نخستین گردان این جنگنده نیز سازماندهی و عملیاتی شد.زمانی که همه هواپیماها تحویل شدند ، نیروی هوایی فرانسه دارای سه وینگ شکاری بود که هر یک از این وینگ ها خود از سه اسکادران هر یک با 4 فروند هواپیما تشکیل شده بود.به منظور در امان ماندن از حملات احتمالی دشمن و احتمال از دست رفتن همه نیروی بمب افکن راهبردی ، نیروی هوایی فرانسه هر یک از این گردان ها را در پایگاه های مختلفی مستقر کرده بود.اسکادران های به کارگیرنده این هواپیما عبارت بودند از:

1/91 با نام Gascogne مستقر در مونت دی مارسان
2/91 با نام Bretagne مستقر در کازاوکس
1/93 با نام Guyenne مستقر در لسترس
2/93 با نام Gevennes مستقر در اورانج
1/94 با نام Bourbonnais مستقر در آورد
2/94 با نام Marne مستقر در سنت دیزر
3/94 با نام Arbois مستقر در لوکسویل
3/91 با نام Beauvaisis مستقر در کریل
3/93 با نام Sambre مستقر در کامباری

___________________________________________________________________

یک فروند Mirage IVP در حال پرواز بر فراز عراق در جریان عملیات طوفان صحرا

___________________________________________________________________

در صورت وقوع جنگ ، اهداف اصلی گردان های بمب افکن Mirage IV پایگاه های هوایی و شهرهای شوروی سابق بودند.این هواپیما ، با پرواز از پایگاه های خود در فرانسه و یک بار سوخت گیری هوایی ، توانایی بمباران شهرهای مسکو ، مورمانسک و یا شهرهای اوکراین را داشت.به منظور رفع نیاز به هواپیماهای سوخت رسان ، نیروی هوایی فرانسه تعداد 14 فروند2 هواپیمای بوئینگ C-135F را خریداری کرد.تاکتیک معمول میراژ IV های فرانسوی این بود که به صورت دو فروندی از زمین بلند شده و یک فروند مسلح به بمب هسته ای و دیگری مجهز به مخازن سوخت خارجی و یک بوم سوخت رسانی بود ؛ با استفاده از این تاکتیک و سوخت گیری جنگنده به جنگنده ، این هواپیماها می توانستند تا عمق قابل ملاحضه ای از خاک شوروی نفوذ کنند.با این حال ، برخی منابع اظهار داشته اند که این هواپیماها در صورت ورود به خاک شوروی تقریباً هیچ شانسی برای برگشت و زنده ماندن خود و خدمه خود ندارند.

___________________________________________________________________

پرواز نمایشی یک فروند Mirage IVP به مناسبت پنجاهمین سالگرد تشکیل گردان EB 2/91

___________________________________________________________________

در ابتدا ، پرواز از ارتفاع بالا و با سرعتی نزدیک به 1.85 ماخ اصلی ترین تاکتیک این جنگنده به شمار می رفت.با وجود این که این تاکیک شعاع عملی معادل 3,500 کیلومتر را در اختیار این هواپیما قرار می داد ولی با پیشرفت سامانه های پدافند هوایی زمین به هوا ، این تاکتیک دچار تغییر شد.تغییر انجام گرفته به این صورت بود که هواپیما باید در ارتفاع پایین و سرعت 1,100 کیلومتر در ساعت پرواز کرده و طبیعتاً دارای شعاع عمل کمتری نیز باشد.در دهه 1970 ، مشخص شد که پرواز در ارتفاع پایین و پرتاب بمب های سقوط آزاد اتمی نیز غیر عملی است.در سال 1979 ، در پاسخ به این ضعف ، فرانسه موشک های هوا به زمین هسته ای ASMP را که دارای برد 400 کیلومتر و سرجنگی 150 تا 300 کیلوگرمی (هسته ای) بود ، توسعه داد.تعداد 18 فروند جنگنده میراژ IV دچار تغییراتی برای حمل این موشک شدند و بر روی آن ها نام جدید Mirage IVP گذاشته شد.اولین فروند از این 18 فروند تغییر یافته در 12 اکتبر 1982 پرواز کرد و در سال 1986 همه هواپیماها عملیاتی شدند.همه هواپیماهای تغییر یافته در گردان های بمب افکن EB 1/91 و EB 2/91 سازماندهی شده و دیگر گردان ها که از هواپیماهای IVA استفاده می کردند منحل شدند.جنگنده های IVA به بورود مریگناس منتقل شده و در سال 1997 منهدم شدند.

___________________________________________________________________

یک فروند جنگنده Mirage 2000 نیروی هوایی فرانسه

 ___________________________________________________________________

در سال 1996 ، ماموریت های هسته ای بمب افکن میراژ IVP به جنگنده چند منظوره و مدرن Mirage 2000N محول شد.در پی این تغییر ، گردان EB 2/91 منحل شده و گردان EB 1/91 نیز از بمب افکن استراتژیک به " شناسایی راهبردی " تغییر ماموریت داد.این گردان که حالا تنها 12 فروند هواپیمای Mirage IVP در اختیار داشت ، در جنگ های بوسنی ، کوزوو ، عراق و افغانستان به انجام عملیات شناسایی پرداخت.در سال 2005 ، این آخرین گردان بازمانده نیز بازنشسته شد و وظایف شناسایی آن به جنگنده های Mirage 2000N مجهز به غلاف های شناسایی دیجیتال سپرده شد.

___________________________________________________________________

تصویر شماتیک بمب افکن میراژ 4 از سه نمای مختلف

 ___________________________________________________________________

 مشخصات

خدمه: 2 نفر شامل خلبان و ناوبر

طول: 23.49 متر

طول بالها: 11.85 متر

ارتفاع: 5.40 متر

سطح بال: 78.22 متر مربع

وزن خالی: 14,500 کیلوگرم

وزن بارگذاری شده: 31,600 کیلوگرم

بیشینه وزن برخاست: 33,475 کیلوگرم

پیشرانه: 2 موتور توربوجت SNECMA Atar 9K-50

قدرت موتور: 49.03 کیلونیوتن بدون و 70.061 کیلونیوتن با پس سوز

بیشینه سرعت: 2,340 کیلومتر در ساعت

شعاع رزمی: 1,240 کیلومتر

برد خالی: 4,000 کیلومتر

سقف پرواز: 20000 متر

تسلیحات: بمب های هسته ای AN-11 و AN-22 و موشکASMP

پی نوشت:

 1- این صندلی قابلیت پرتاب سرنشینان در ارتفاع صفر و سرعت صفر را داراست.به این معنی که می توان از آن کمترین ارتفاع و سرعتی استفاده کرد.

2- از این 14 فروند که هواپیماهای کارکرده نیروی هوایی ایالات متحده بودند ، 12 فروند عملیاتی شدند و 2 فروند نیز به عنوان منبع قطعات یدکی مورد استفاده قرار می گرفتند.

___________________________________________________________________

منبع: scramble.mihanblog.com